Travmatik olayların hatıraları, o an geçtikten çok sonra bile beyinde yeniden yüzeye çıkmaya devam ederek travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) gibi durumlara yol açabilir.
Beynin hipokampus adı verilen bölgesinin hafızanın oluşumunda merkezi bir rol oynadığı açık olsa da, korkunun ‘uzak hafıza’ olarak uzun süreli depolanmasının fiziksel doğası belirsizliğini koruyor.
ABD’deki Riverside’daki California Üniversitesi’nden bilim adamları, fareler üzerinde yapılan yeni bir çalışmada, uzak korku anılarının konsolide edildiği bazı temel mekanizmaların ana hatlarını çizdiler ve beynimizin belirgin bir bölümünde uzak korkuların fiziksel somutlaşmasını belirlediler.
Bu travmatik geri dönüşlerin nasıl yerleşik hale geldiği hakkında daha fazla şey anlayarak, bunlardan muzdarip olanlar için terapiler ve tedaviler geliştirebiliriz.
Araştırmacılar, korku tepkileri sırasında kolayca tanımlanabilen sinir hücreleri ile tasarlanmış fareler ile birlikte, hafıza güçlendirme ile ilgili olduğu düşünülen önemli sinir yollarını kesen veya nöronlar arasındaki önemli bağlantıları belirlemeye yardımcı olan bir virüs karışımı kullandılar.
Bir elektrik şoku, transgenik fareler için bir hafıza korkusu olayı olarak hizmet etti. Denekler bir ay sonra şokun olduğu yere döndüklerinde dondular, bu da beyinlerinde bir yerlerde saklanan uzak korku anılarının gerçekten geri çağrıldığını gösteriyor.
Çeşitli beyin örneklerine yakından bakıldığında, karar verme ve bilişsel davranıştan sorumlu bir alan olan prefrontal korteks (PFC) olarak bilinen küçük bir bellek nöronları grubu içindeki bağlantıların sürekli olarak güçlendirildiğini ortaya çıkardı.
Daha ileri testler, bu belirli hafıza nöronları kesildiğinde, farelerin uzak korkuları hatırlayamadıklarını, ancak daha yakın tarihli travmaları hatırladıklarını gösterdi. Başka bir deyişle, PFC bellek nöronları fiziksel yapıları oluşturur veya engramlaruzak korku anıları için.
Fareler daha sonra aynı yerlere maruz bırakıldı, ancak bu sefer caydırıcı uyaran olmadan. Araştırmacılar, korku tepkisini azaltmak ve bu nöronların travmatik olayla ilgili devrelerini değiştirmek için yeterliydi, araştırmacılar gösterdi.
“Travmatik olaylardan sonra kademeli olarak güçlenen prefrontal bellek devreleridir ve bu güçlendirme, korku anılarının kalıcı depolama için serebral kortekste stabilize formlara olgunlaşmasında kritik bir rol oynar.” sinirbilimci Jun-Hyeong Cho diyor.
“Benzer bir mekanizma kullanılarak, diğer korkusuz uzak anılar da PFC’de kalıcı olarak saklanabilir.”
Bu mekanizmalara daha yakından bakmak için yapılacak daha çok iş var. Araştırmacılar, PFC bellek devrelerinin seçici olarak zayıflatılmasının, daha sonra insanlarda tedavileri bilgilendirebilecek olan uzak korku anılarının hatırlanmasını baskılayıp baskılamayacağını görmeyi planlıyorlar.
“İlginç bir şekilde, uzak korku hafızasının yok olması, daha önce uzak korku hafızasını depolamak için güçlendirilmiş olan prefrontal hafıza devrelerini zayıflattı.” Cho diyor.
“Üstelik, PFC bellek devrelerinin güçlenmesini engelleyen diğer manipülasyonlar da uzak korku belleğinin geri çağrılmasını engelledi.”
yaklaşık yüzde 6 ABD nüfusunun büyük çoğunluğunun yaşamlarında bir tür TSSB yaşaması bekleniyor ve bu anıların nasıl saklandığını ve sonra geri getirildiğini bilmek, korku ve travmaya dayalı rahatsızlıkları olan bireylerin nasıl tedavi edileceğini bulmakta çok önemli olacak.
Araştırma yayınlandı Doğa Sinirbilimi.
Kaynak : https://www.sciencealert.com/distant-memories-of-fear-lurk-in-your-brain-and-we-may-have-found-their-hiding-place